کسی که هنوز مدرک دکتراش جای سوال داره، کسی که پیش از این که در دهه ۹۰ میلادی دکتر بشه، در دهه ۶۰ میلادی خودش رو دکتر معرفی می‌کرده. کسی که در ۱۸ تیر و خرداد ۸۸ و ۹ دی علیه جنبش مردمی موضع‌گیری کرده. کسی که عملا اصلاح‌طلب نیست، ولی اصلاح‌طلب‌ها حاضر شدن نامزد خودشون یعنی «عارف» رو به خاطر این به کناره‌گیری وادار کنند. از بس ستاد «روحانی» و دور و بری‌هاش پیش از اعلام ائتلاف گفتند عارف به سود ما کنار می‌ره و ستاد «عارف» تکذیب کرد، همه سردرگم شده بودند. الان هم رفتن بیانیه مشترک ستاد عراف-روحانی دادن که باز دفتر عارف تکذیب کرده! تازه این مرحله پیش از رای‌گیری «دولت راستگویان و درستکاران» این آقاست!
این آدم اگر فردا رای آورد، شمایی که براش کف می‌زنی یا هنوز نتایج اعلام نشده کتک هم می‌خوری، چه جوری قراره خواسته‌های شما رو فراهم کنه؟ برنامه شما برای این که وادارش کنی زندانی‌های سیاسی رو آزاد کنه یا دست کم راهکاری برای این موضوع بده چی هست؟ حتی همین موضوع هسته‌ای رو چه طور قراره درست کنه وقتی عاغا نمی‌خواد؟ برنامه‌اش برای کم کردن تحریم چیه؟ برنامه‌اش برای کاهش تورم چی هست؟ می‌دونم هیچ پاسخی ندارید جز این که هر چی باشه از «جلیلی» یا «قالیباف» بهتره. همین؟ آخر استدلال شما برای تعیین سرنوشت‌تون اینه؟! یعنی از دید شما کردان بده، چون درباره مدرکش دروغ گفته بود، ولی برای روحانی این چیزا اشکالی نداره؟! از همه اینها گذشته، چه تضمینی دارید که همین کار شما فقط ۸ سال دیگه عمر دیکتاتوری جمهوری اسلامی رو زیادتر نکنه؟!
رای انداختن در صندوق وقتی برنامه‌ای واسه بعدش نداری عین همون انقلاب ۵۷ هست که گفتن حالا خمینی رو بیاریم که شاه بره، بعدش خود به خود درست می‌شه. متاسفانه این گونه نبوده و نیست و نخواهد بود. اگر شاه مونده بود، یک دیکتاتوری بسی بهتر از امروز داشتیم که احتمالا تا به الان هم از میان رفته بود. اما با انقلابی بدون برنامه، عمر دیکتاتوری در ایران - آن هم از بدترین نوعش یعنی دینی - چند دهه افزایش پیدا کرد. برید یک کم هم که شده سرنوشت و داستان جنبش‌های اجتماعی رو بخونید. کشورهایی که همین چند دهه گذشته از دیکتاتوری به دموکراسی رسیدند. هیچ کدوم از راه صرفا انداختن رای به صندوق نبوده، اون هم بدون برنامه، نه برای پیشگیری از تقلب، نه برای بعد تقلب و نه برای وقتی که واقعا اسم نامزد شما در بیاد.
این انتخابات و جوش و خروش هوادارن رای دادن به روحانی متاسفانه من رو به یاد عملیات کربلای ۴ می‌اندازه. عملیاتی که می‌دانستند لو رفته، ولی خمینی با خودخواهی تمام دستور داد انجامش دهند و متاسفانه به یک فاجعه تبدیل شد. نه تنها بسیاری کشته و زخمی شدند، بلکه هیچ نتیجه‌ای هم به دست نیامد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر